Bir arkadaşımın annesini kaybetmiştik, evde cenaze olayları haliyle... Bir sürü insan, iş-güç. Ortalığı toparlama, bulaşık yıkama, insanları yönetme, arkadaşa doktor çağırma gibi işlemlerden sonra evin sakinleşmesi.
Verilen sakinleştiricilerle ev ahalisinin uyku moduna geçmeye başlamasıyla, evi son kez bir kolaçan etmek isteyen M. insanının yatak odasındaki kapının arkasına asılı bir sabahlıkla karşılaşması ile daha fazla sakinliğini koruyamamasıyla ağlamaya başlaması.
Evet, sabahlık. Artık bir kadının tüm sabahlarının söndüğünü gösteren en yegane objenin sabahlığının oluvermesi.
Çok karışık olmaması aslında hayatın, öyle bizim karıştırır vaziyette olmamız bazen, bazen başımıza gelenlerden kaçamamamız, ama bazen de kaçabilirken yakalanmaktan haz duyar gibi olmamız.
Yüklemlerle sorunlarım var bu ara.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder