Ne zamandır bir türlü yazamamış olmamın ne sebebi olduğunu bilemiyorum ama bir süredir görüşemediğim R. ve Pınar ile görüşemememin benim biraz yalnız kalma isteğimden olduğunu farkettim.
Bana bu sürecin yaradığı kararına da vardık :) Oh içim rahatladı diyerek hayata devam ettim tabii. Yok, pek öyle olmadı ama güzel olmuş hakikaten dedirtti bana da.
Sanki biraz daha yukarıdan bakmayı adet edinebilmiş haldeyim. Eskiden de vardı, ki kişiliğimin parçalarından birisi olduğunu da biliyorum, yaptığım mesleğin bu tarafında çalışmamın da bunun bir sonucu olduğunu hissederdim zaten.
Sonuç, sanki bi' kal geldi, ama lazımmış sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder