brainwash

Bence şaka, ciddi değil ama bu haliyle seviyorum onu...

Siz de sevin. Akşama iftara çağırın, hurma yedirin.

çay severlere

Çocukluğunda evde her an çayı olan bir evdi bizimkisi.

Ama zaman geçti ve ben kahveye terfi ettim, içince kara çocuk olmayacağımı keşfettiğimde.

Fikrimi değiştirebilecek poşetlerle karşıma çıktılar, strip kafası...

Sevdim.

the ramadan

üsküdar'da ikamet eden bir fani olarak, sabah sabah yatağımdan sürünerek kalkıp üstüme bi' şeyler geçirip direk iskeleye inip, oradan bir adet kaşarlı tost alıp, motora bindim.

elimde tostla fena bakışlara maruz kaldım mı? kaldım.

ama kahvaltı etmeli miydim? etmeliydim.

bu durumu sallamalı mıydım? tartışmalı, ama bence hayır.

birinin laf etmesini bekliyorum sabah sabah.

"muayyen günümdeyim" demek için.

başlangıç (mı)

gayet yükselen bir trend haline gelmiş, hatta geçmiş olan blog oluşturma olayına dahil olmuş bulunmaktayım a dostlar. bir şeyler yazan-çizen, ifade etmeyi kalem-kağıtla yapan insanlara aşık olma eğilimim hep daha fazla oldu. bu da gün geldi, benim için saçma sapan bir ölçüt oluverdi. yaz.
derdim yok, istiyorum ki buraya bir şeyler koyulsun, geyikler dönsün, günü gelsin şahane saçmalansın, günü gelsin ben ne istersem o olsun, ne bileyim hepinizin ağzını kırayım falan gibi...

yeni yazılar konuldukça eskileri altta kalıyor bloglarda. oysa ki defterlerde başlangıçlar hep en başta, en özenli yazılarla tutulagelmiş; allahın cezası, dayak atan, kaltak ilkokul öğretmenlerim sebebiyle belki de.
o yüzden de, başlangıç yazısı gün olup devran döndüğünde en altta, hiç kimsenin sabredip de ilerideki sayfaları merak edip tıklamadığı bir yerde kalakalacak.

şimdi bu başlangıç mı oluyor harbiden?